Quam si explicavisset, non tam haesitaret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rationis enim perfectio est virtus; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Ita nemo beato beatior. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Duo Reges: constructio interrete.

Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum reperiantur, unum, quod est in iis, in quibus completar illud extremum, quae sunt aut animi aut corporis;

Sed tamen nonne reprehenderes, Epicure, luxuriosos ob eam
ipsam causam, quod ita viverent, ut persequerentur cuiusque
modi voluptates, cum esset praesertim, ut ais tu, summa
voluptas nihil dolere?

Ne seges quidem igitur spicis uberibus et crebris, si avenam
uspiam videris, nec mercatura quaestuosa, si in maximis
lucris paulum aliquid damni contraxerit.

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Itaque ab his ordiamur. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Bork: Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
Bork: Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Nihil sane.: Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Tria genera bonorum;: Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Bork: Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;
Ita credo.: Sed quae tandem ista ratio est?

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?